बुझ्नै गाह्रो, बुझ्यो झन गाह्रो, झन झन बुझ्यो झन झनै गाह्रो ...... चेतना नआए सम्म पनि समस्या, चेतना आएपछि पनि अर्कै समस्या ...... फरक त्यति हो नबुझ्दा वा चेतना नहुँदा समस्यालाई भाग्यलाई दोष मानिन्थ्यो भने वुझेपछि वा चेतना आएपछि समस्या त अधिकार नभएर विभेदमा परिएर पो भएको रहेछ भन्ने बुझ्छ । अर्को समस्या थप्यो अव यो अधिकार कसरि लिने त । बुझ्न खोज्यो, झन झन बुझ्यो झन झन गाह्रो, यस्ता समस्या त आफु मात्र नभई धेरैलाई रहेछ । झन झन बुझ्यो, चेतना भयो, फेरि अर्को समस्या थप्यो सबैको समान अधिकार हुनु पर्छ । यहि चेतनाले सबै पिडित, दमित, बिभेदित, सिमान्कृतहरु आ-आफ्नो अधिकारका लागि एक जुट गराऊँछ, चट्टान हुन्छ र यो कसैले रोकेर रोकिन्न । यो ज्ञानको ज्योति फैलिन्छ द्रुततम चट्यागीय प्रकाशको गतिमा । जस्ले यसलाई रोक्न खोज्छ, चट्यागीय प्रकाशको ज्वालामा भष्म हुन्छ । अन्तमा यो "चेतनाको शक्ति" समान अधिकारमय संघियताको सुनौला बिहानीको किरणमा परिणत हुन्छ । जय नेवाः जय संघियता